- Τα αγαπημένα Οκτωβρίου (2023) - 07/11/2023
- Ας μιλήσουμε για τον ρόλο του Τσάντλερ Μπινγκ - 01/11/2023
- Κριτική Ταινίας: Blonde (2022) - 23/10/2023
Πάει καιρός (περισσότερο από δύο μήνες) που δεν έχω γράψει και δημοσιεύσει τίποτα στο artville. Δεν είναι τυχαίο και δεν ευθύνονται η έλλειψη χρόνου ή έμπνευσης. Αντιθέτως, η αλήθεια είναι ότι μέσα σ’αυτούς τους μήνες μού ήρθαν διάφορες ιδέες για άρθρα, τις σημείωσα και για ορισμένες απ’αυτές έφτιαξα κι ένα προσχέδιο με τίτλο, ενότητες και τα συναφή. Παρ’όλα αυτά, δεν ασχολήθηκα σοβαρά με καμία από αυτές τις ιδέες, δεν έγραψα κανένα άρθρο και δεν προετοίμασα ούτε μία δημοσίευση για το blog. Αντ’αυτού, ασχολήθηκα κυρίως με τη συγγραφή άρθρων για το medium.com όπου γράφω και δημοσιεύω στα αγγλικά.
Η αλήθεια είναι πως εδώ και μήνες έχω αρκετούς προβληματισμούς σχετικά με το ποια θα πρέπει να είναι η πορεία του artville από εδώ και στο εξής.
Το artville ξεκίνησε το 2017 ως ένα blog που ήταν προσανατολισμένο στις τέχνες και τη φιλολογία κι έτσι πορεύτηκε για χρόνια: με άρθρα αφιερωμένα σε θεατρικά έργα & παραστάσεις, κριτικές βιβλίων και ταινιών, καθώς και ορισμένες αναφορές και αφιερώματα σε ποιητές και λογοτέχνες. Βέβαια, όταν ξεκίνησα το blog ήμουν μόλις 23, είχα μόλις τελειώσει τη σχολή και βίωνα αρκετές αλλαγές σε προσωπικό επίπεδο.
Έξι χρόνια αργότερα, έχουν αλλάξει πολλά σε ό,τι αφορά το ίδιο το blog, τα ενδιαφέροντά μου, αλλά και την προσωπικότητά μου. Πέραν αυτού, στο ιστολόγιο φιλοξενήθηκαν κι ορισμένα άρθρα, ενώ εντάχθηκαν και δύο αρθρογράφοι που ωστόσο δεν παρέμειναν. Υπήρξαν, δηλαδή, ούτως ή άλλως ορισμένες αλλαγές και ανακατατάξεις. Ωστόσο, πάνω απ’όλα το artville ξεκίνησε και παρέμεινε ως η δημιουργική μου διέξοδος κι ένας ασφαλής ιστοχώρος όπου μπορώ να μιλώ για όσα μ’ενδιαφέρουν, με προβληματίζουν, μαθαίνω και διαβάζω – και ουσιαστικά, κάπως έτσι θα ήθελα να παραμείνει.
Έτσι, έπειτα από μήνες σκέψεων και προβληματισμών, αρχίζω να προσανατολίζομαι και αποφασίζω τελικά να ακολουθήσω το ένστικτό μου σε σχέση με το τι θα ήθελα να γίνει με το ιστολόγιο. Αδιαμφισβήτητα, δε θα ήθελα να το κλείσω, ακόμα κι αν υπάρχουν περίοδοι που δε δημοσιεύω όσο συχνά θα ήθελα.
Έτσι, πλέον το blog δε θα δέχεται δημοσιεύσεις επισκεπτών και η θεματική του πιθανώς θα αλλάξει ή θα εμπλουτιστεί. Ο βασικός προσανατολισμός παραμένουν βέβαια η λογοτεχνία, καθώς και οι κριτικές ταινιών και τηλεοπτικών σειρών. Ωστόσο, πιθανώς θα προστεθούν και περισσότερο προσωπικές δημοσιεύσεις που μπορεί να αφορούν σκέψεις, ρουτίνες και την καθημερινότητά μου, καθώς και άρθρα επάνω σε θέματα τρόπου ζωής και προσωπικής βελτίωσης. Κατά πάσα πιθανότητα, θα δοθεί επίσης περισσότερη βάση στην φιλολογική ενότητα του ιστολογίου.
Πολλές φορές, είναι δύσκολο να αποδεχτούμε τις αλλαγές που επέρχονται με τον καιρό, με τρόπο φυσικό και αναπόφευκτο, όχι μόνο στη ζωή αλλά και την έμπνευσή μας. Ως συγγραφείς, ίσως είναι παιδιάστικο να πιστεύουμε ότι θα μας αρέσει να γράφουμε πάντοτε για τα ίδια ζητήματα – όσο κι αν μεγαλώσουμε, ό,τι κι αν συμβεί στη ζωή μας. Με τα χρόνια, αλλάζουμε και μαζί μας αλλάζουν κι όλα όσα θέλουμε να εκφράσουμε μέσω των λέξεων. Και ίσως τελικά να είναι αυτή ακριβώς η προσαρμογή που μερικές φορές μας «μπλοκάρει» και δεν μας επιτρέπει να πάμε παρακάτω.
Όπως και να’χει είναι κιόλας φθινόπωρο: η ιδανική εποχή για αλλαγές, αλλά και προσαρμογή σε καινούριες συνήθειες και καταστάσεις.
Είμαι έτοιμη για το επόμενο κεφάλαιο του artville. Ελπίζω να είστε κι εσείς.
Leave a Reply