Το Δώρο

-Γράφει η Δανάη Καρδαρά

Το πρώτο βιβλίο που τελείωσα το 2021 είναι γραμμένο από Έλληνα συγγραφέα και φυσικά, μιλάω για «Το Δώρο» του Στέφανου Ξενάκη. Το συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφόρησε το 2018 από τις εκδόσεις KEY BOOKS και σημείωσε εκπληκτικά μεγάλες πωλήσεις. Μπορούμε με ασφάλεια να το αποκαλέσουμε best-seller και είναι, βέβαια, ιδιαιτέρως γνωστό στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Αποφάσισα να το διαβάσω, αφότου βρέθηκα πολλές φορές σε συζητήσεις με ανθρώπους που το έχουν διαβάσει, το έχουν αγαπήσει και μιλούν με υπέροχα λόγια γι’αυτό.

Ο ίδιος ο συγγραφέας αποκαλεί το βιβλίο του ένα «τετράδιο θαυμάτων». Τι σημαίνει όμως αυτό; Σημαίνει πως, ουσιαστικά, αυτό το τετράδιο – βιβλίο απαρτίζεται από καθημερινές ιστορίες, απλές συναντήσεις, συνηθισμένους ανθρώπους και λόγια που μπορούν, έτσι απλά και απρόσμενα, να ομορφύνουν τη ζωή μας και να μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε πως το μεγαλύτερο θαύμα που βιώνουμε είναι που είμαστε εδώ, σήμερα, ζωντανοί.

Το βιβλίο διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα, αφού ο λόγος του είναι απλός και οι δεκάδες ιστορίες που αναφέρονται στο βιβλίο, στην πλειονότητά τους, καταφέρουν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Σίγουρα, καταφέρνει να προκαλέσει ευχάριστα συναισθήματα αφού ο συγγραφέας σε καλεί να δεις τη ζωή μέσα από την δική του οπτική γωνία. Μπορεί να σου φτιάξει τη διάθεση ή να σου προκαλέσει ένα χαμόγελο στιγμιαία ή ακόμα και να σε βάλει σε σκέψεις, ώστε να θελήσεις να γίνεις ένας καλύτερος άνθρωπος.

Πώς ορίζεται, βέβαια, ο καλύτερος άνθρωπος; Αυτό είναι, φυσικά, υποκειμενικό και μπορεί να οριστεί με ποικίλους τρόπους. Πάντως, σύμφωνα με τον Ξενάκη, το να είσαι ένας καλός άνθρωπος σημαίνει να είσαι ανοιχτός, να βοηθάς τους γύρω σου, να φροντίζεις τον εαυτό σου – τη φυσική και ψυχική σου υγεία -, να δίνεις περισσότερη σημασία σε όσα συμβαίνουν γύρω σου, στους ανθρώπους που συναντάς έστω και για μια φορά, να είσαι, στην τελική, ευγενικός τόσο με τον εαυτό σου και τους άλλους ανθρώπους, όσο και με την ίδια τη ζωή που αποτελεί ένα θαύμα.

Δε γνωρίζω αν το συγκεκριμένο βιβλίο εντάσσεται στο είδος της αυτοβελτίωσης/αυτοβοήθειας. Επισήμως, (δηλαδή από τον εκδοτικό οίκο), δεν εντάσσεται, αλλά θα μπορούσε. Κατά τη γνώμη μου, ο συγγραφέας θέλει απλώς να μιλήσει για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή, για το πως αισθάνεται γι’αυτό και αν μπορέσει να βοηθήσει κάποιους από τους αναγνώστες να δουν τη ζωή με τον ίδιο τρόπο, καλώς. Ούτως ή άλλως, ο τόνος του βιβλίου δεν είναι, σε καμία των περιπτώσεων, διδακτικός.

Ακόμη, κάποιοι θα μπορούσαν να βρουν, όσα λέγονται στο βιβλίο, εξαιρετικά τετριμμένα. Το δέχομαι, διότι το μοτίβο της θετικής ενέργειας συναντάται ιδιαίτερα συχνά στις μέρες μας και σίγουρα, το συγκεκριμένο ανάγνωσμα επιχειρεί να προκαλέσει θετικά συναισθήματα στους αναγνώστες του. Από την άλλη, δεν μ’ενοχλεί. Βιώνουμε μια περίοδο, στην οποία οι αρνητικές καταστάσεις και τα συναισθήματα είναι κυρίαρχα. Επομένως, το να διαβάζω ιστορίες που θέλουν να με κάνουν να δω την καθημερινότητα περισσότερο ευχάριστα, είναι κάτι που το δέχομαι με ελπίδα και θαυμασμό.

Όσον αφορά τον συγγραφέα, ο Στέφανος Ξενάκης έχει καταγωγή από τη Χίο, ζει στην Αθήνα και εργάστηκε ως επιχειρηματίας στο χώρο της διαφήμισης ως το 2015. Πλέον ασχολείται έντονα με το ζήτημα της προσωπικής εξέλιξης και δραστηριοποιείται στο χώρο της συγγραφής. Μπορείτε να παρακολουθήσετε πολλές δημόσιες ομιλίες του (π.χ. TEDx) με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο.

Τον περασμένο Ιούνιο, κυκλοφόρησε το «Δώρο 2» που καταπιάνεται με τα ίδια ζητήματα και παρουσιάζει ακόμα περισσότερες ιστορίες. Αν θα το διάβαζα κάποια στιγμή;  Ίσως, ναι. Είναι ένα βιβλίο που κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με «Το Δώρο» και αυτό, για κάποιους, μπορεί να σημαίνει ότι δε θα μπουν στη διαδικασία να το διαβάσουν πιστεύοντας πως δεν έχουν κάτι καινούριο να αποκομίσουν, ενώ άλλοι θα θελήσουν να διαπιστώσουν τι περισσότερο έχει να τους πει ο συγγραφέας.

Αν έχετε διαβάσει «Το Δώρο», μη διστάσετε να γράψετε την άποψή σας στα σχόλια.

Καλή συνέχεια!