Τον Ιούλιο έπεσε στα χέρια μου το σχετικά πρόσφατο μυθιστόρημα της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ, Τα Κορίτσια της Νέας Υόρκης και σήμερα θα ήθελα να σας μιλήσω γι’αυτό. Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2019, κατατάσσεται στα είδη της ιστορικής μυθοπλασίας και του ρομαντικού μυθιστορήματος και βέβαια, κατάφερε να με καθηλώσει, τόσο με τους εξαιρετικά ενδιαφέροντες χαρακτήρες του, όσο και με τη ζωντανή του αφήγηση.
Για πολλούς, η Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ είναι ήδη γνωστή από το διάσημο best-seller της, Eat Pray Love, το οποίο έχει γυριστεί και στον κινηματογράφο με πρωταγωνίστρια τη Τζούλια Ρόμπερτς.
Στα Κορίτσια της Νέας Υόρκης, ένα βιβλίο περίπου 700 σελίδων, συναντάμε την νεαρή Βίβιαν Μόρις, της οποίας η ζωή φαίνεται να περιστρέφεται γύρω από τη φράση – κλειδί του βιβλίου: Δε χρειάζεται να είσαι καλό κορίτσι, για να είσαι καλός άνθρωπος, αλλά και το λαμπερό κόσμο του θεάτρου της δεκαετίας του 1940.
Αναλυτικότερα, η Βίβιαν, μετά την αποβολή της από το κολλέγιο Μπασάρ, μετακομίζει στην Νέα Υόρκη κοντά στη θεία της Πεγκ, η οποία διευθύνει ένα ετοιμόρροπο θέατρο που ανεβάζει παραστάσεις αμφιβόλου ποιότητας. Εκεί η άπειρη και καλομαθημένη κοπέλα θα γνωρίσει έναν ολότελα καινούριο κόσμο γεμάτο από λάμψη, ομορφιά και δημιουργία και θα καταφέρει να εγκαθιδρύσει τη θέση της σ’αυτόν αναδεικνύοντας το ταλέντο της στη ραπτική και δουλεύοντας ως ενδυματολόγος του θεάτρου.
Η Βίβιαν σύντομα θα παρασυρθεί από τη τρέλα της Νέας Υόρκης και από τη γνωριμία της με πανέμορφα και λαμπερά σόου-γκερλς, ιδιότροπους ηθοποιούς, μια μεγάλη κυρία του θεάτρου, τους ταλαντούχους, μα και κυνικούς εργάτες της σκηνής και θα καταφέρει ζήσει τα νιάτα της ρομαντικά, μα και πέρα από τα όρια, κατακτώντας την ελευθερία μέσα σε μιαν εποχή απόλυτου πουριτανισμού, ιδίως για τη γυναίκα.
Η Βίβιαν θα διηγηθεί τη ζωή της με απόλυτη ειλικρίνεια και σαφήνεια: δίχως να κρύψει τη σκιά του πολέμου, το τίμημα των επιλογών της, την αυτοκαταστροφική διάθεση που πλανιόταν στον αέρα, τις δυσάρεστες επιπτώσεις, την αρνητική όψη της ζωής στην Νέα Υόρκη, μα και την αναγέννηση της ίδιας όταν όλα δείχνουν να έχουν φτάσει στο τέλος.
Μέσα από τραγελαφικές ιστορίες, γλαφυρές περιγραφές και ζωντανές αφηγήσεις, η συγγραφέας όχι μόνο μας καλεί, αλλά και μας βοηθά να σκεφτούμε περισσότερο επάνω στον εαυτό μας. Κι όταν λέω να σκεφτούμε, εννοώ να διαπιστώσουμε περισσότερο τα όριά μας, να κατανοήσουμε τις βαθύτερες σκέψεις και τα κρυφά συναισθήματά μας και τελικά, να αποδεχτούμε τον εαυτό μας με τα κακώς κείμενά του και να μη σταματήσουμε να αναζητούμε την προσωπική μας ευτυχία.
Τα Κορίτσια της Νέας Υόρκης είναι ένα εξαιρετικά ευχάριστο βιβλίο, ικανό να κρατήσει το ενδιαφέρον σας και να σας βοηθήσει να περάσετε όμορφα το χρόνο σας.
Σας το προτείνω!
Leave a Reply