Σκέψεις πάνω στο ζήτημα της τύχης και της προσπάθειας

Έρχεται αργά ή γρήγορα η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι για να πετύχεις στη ζωή πρέπει να δουλέψεις σκληρά. Και δεν εννοώ καν την επίτευξη κάτι τρομερά πρωτότυπου ή εξεζητημένου – όπως είναι ο πλούτος, ένα πολυτελές σπίτι ή αμάξι ή κάποιο ταξίδι ζωής. Μιλάω για πράγματα πολύ πιο απλά, τουλάχιστον φαινομενικά. Οι σχέσεις, οι φιλίες, η ψυχική και σωματική μας υγεία, οι δουλειές μας, ακόμα και κάποιες απ’τις σκέψεις μας χρειάζονται, στην πραγματικότητα, σκληρή δουλειά και επίμονη προσπάθεια για να καρπίσουν.

Πιστεύω στη τύχη, τις συγκυρίες και τη δύναμη της κατάλληλης στιγμής – αλλά ως εκεί. Είναι, κατά πάσα πιθανότητα, βέβαιο πως στις ζωές όλων μας θα παρουσιαστούν ορισμένες ευκαιρίες. Ίσως να σταθούμε και τυχεροί και να μπορούμε να μιλάμε για υπερβολικά καλές ευκαιρίες. Αν το καλοσκεφτείς, αυτό δεν είναι και τρομερά σπουδαίο. Με τόσα που συμβαίνουν στη ζωή μας, τυχαίνει κάποια στιγμή να γίνεται κι αυτό. Αλλά από κει και πέρα, το πως θα αξιοποιήσεις μια ευκαιρία, το τι επιλογές θα κάνεις, αλλά και το πως θα εξελίξεις, κάτι το οποίο ανέλαβες – αυτό αφορά ξεκάθαρα εσένα και το πως θα το χειριστείς.

Καθώς τα χρόνια περνούν, συνειδητοποιώ πως τίποτα δεν είναι εύκολο, τίποτα δε χαρίζεται κι όλα απαιτούν κάτι από εμάς για να πραγματοποιηθούν – το χρόνο μας, τις καλύτερες ιδέες μας, τα αποδοτικότερα χρόνια της ζωής μας, την επιμονή μας, τα χρησιμότερα προτερήματά μας. Τη σκληρή δουλειά, όσο επίπονη κι αν μπορεί να είναι, ή και ψυχοφθόρα, έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι πρέπει να την κάνεις, αν θες να προχωρήσεις. Κι είναι στη φύση των περισσοτέρων να επιθυμούν το καλύτερο, το ανώτερο, κάτι που τους φαίνεται πιο σημαντικό (κι ευτυχώς, γιατί είναι τόσο ενδιαφέρον). Βέβαια, μιλώντας για δουλειά δεν αναφέρομαι μόνο σε πράγματα χειροπιαστά. Ακόμα και η λήψη μιας δύσκολης απόφασης, κρύβει ένα είδος σκληρής δουλειάς από πίσω.

Η επιβράβευση άλλοτε έρχεται κι άλλοτε όχι. Άλλοτε είναι σημαντική κι άλλοτε ασήμαντη. Άλλοτε διαρκεί για λίγα δευτερόλεπτα κι άλλοτε για πάντα. Κι όση ευχαρίστηση κι αν προσφέρει, δε ξέρω αν στην τελική, ό,τι κάνουμε, το κάνουμε κυρίως για την επιβράβευση ή γιατί θέλουμε ν’απολαύσουμε τον προορισμό και να δούμε που θα βγάλουν οι προσπάθειές μας.

Άρα, ανεξάρτητα από τι θες να πετύχεις, είτε βολεύεσαι με τα ελάχιστα, είτε θες το απλούστερο πράγμα στον κόσμο, είτε αποζητάς ό,τι πιο παράξενο, σίγουρα θα χρειαστεί να δουλέψεις γι’αυτό. Ίσως λιγότερο κι ίσως περισσότερο.

Κάπως έτσι, εντοπίζεται ένα πρόβλημα. Στις μέρες μας, προάγεται έντονα η ευκολία. Το εύκολο και το γρήγορο έχουν γίνει της μόδας και σε κάποιες περιπτώσεις, κάτι τέτοιο υποστηρίζεται κυρίως με τη δύναμη της τεχνολογίας. Ξαφνικά, όλοι νιώθουμε πως είμαστε τρομερά απασχολημένοι και δεν έχουμε χρόνο για τίποτα (ενώ, ακόμα και βάσει μελετών, αλλά και μια απλή ενδοσκόπηση ή παρατήρηση τρίτων, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι περνάμε εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα της μέρας μπροστά από οθόνες όντας αδρανείς ή απλώς χαζολογώντας), αλλά παράλληλα θέλουμε και να γινόμαστε καλύτεροι, είτε για λόγους προσωπικής εξέλιξης, είτε για λόγους περισσότερο ποταπούς (ανταγωνιστική διάθεση).

Έτσι, λόγω του ότι μας έχει δημιουργηθεί πια η εντύπωση πως πολλά επιτυγχάνονται εύκολα, όταν διαπιστώνουμε πως πρέπει πραγματικά να δουλέψουμε για κάτι, τότε μας ξενίζει. Μας φαίνεται κουραστικό, δύσκολο, επικίνδυνο, δε θέλουμε να το κάνουμε, το αποφεύγουμε όσο είναι περισσότερο δυνατόν και φοβόμαστε την ευθύνη του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαπιστώνουμε κάποια στιγμή πως έχουμε μείνει στάσιμοι, πως δεν είμαστε εκεί που θα θέλαμε να είμαστε, πως έχουμε «κολλήσει» σε μια κατάσταση που δεν μας είναι διόλου ευχάριστη.

Στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα είναι απλά και η ζωή είναι απλή – όσο κι αν εμείς την καθιστούμε περίπλοκη με θεωρίες, δικαιολογίες και δεύτερες σκέψεις. Το να έχεις συγκεκριμένους στόχους και να δουλεύεις γι’αυτούς είναι δύναμη, είναι ο καταλύτης της ζωής. Το να προσπαθείς για μια σχέση, για μια φιλία, καταδεικνύει πως έχεις ανθρωπιά και μπορείς να δεις πέρα από το πεπερασμένο του εαυτού σου. Το να προσπαθείς για την υγεία σου δεν είναι εγωιστικό, αλλά είναι κάτι που θα κάνει τη ζωή σου καλύτερη. Κι αν δε φτάσεις εκεί που θες, παρά τη σκληρή δουλειά, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα βρεθείς σε μια θέση καλύτερη απ’αυτή που είσαι τώρα.

Το να προσπαθείς για κάτι έχει περισσότερη γοητεία από το απλώς να ελπίζεις σε αυτό.

Αρκεί να κάνεις την αρχή.