Γράφει η Νινέτα Πλυτά
Στα πλαίσια του μαθήματος <<Λαϊκός Έντεχνος Λόγος: Παραδοσιακές και σύγχρονες μορφές>> του Δ’ Εξαμήνου, μας δόθηκε η δυνατότητα να κάνουμε μια εργασία για ένα ή περισσότερα απ’ τα είδη του έντεχνου λόγου που αποτελούσαν αντικείμενο μελέτης του μαθήματος. Όντας λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, δεν άργησα να αποφασίσω ότι θ’ ασχοληθώ με τη μυθολογία στον κινηματογράφο καθώς έχω δει αρκετές ταινίες που βασίζονται στην αρχαία ελληνική θρησκεία και μυθολογία. Συνήθως, πρόκειται για μύθους γνωστούς στο κοινό αλλά το ενδιαφέρον βρίσκεται στο πώς θα τους ερμηνεύσει ο σκηνοθέτης. Η επιλογή της ταινίας << Ο Πέρσι Τζάκσον και η κλοπή της αστραπής>> ( Percy Jackson and the Olympians: The Lighting Thief) βασίστηκε κυρίως στο γεγονός ότι μου άρεσε τόσο το μυθολογικό της υπόβαθρο όσο και η ιδιότυπη προσαρμογή του στο σύγχρονο κόσμο. Με καινοτομίες που προκαλούν γέλιο και τη διαπραγμάτευση περισσότερων του ενός μύθου, η ταινία αυτή αποτελούσε ιδανικό υλικό για σχολιασμό.
Λίγα λόγια για την υπόθεση
Η υπόθεση αφορά έναν ημίθεο, γιο του Ποσειδώνα, τον Πέρσι, ο οποίος μαθαίνει ότι οι αρχαίοι ελληνικοί θεοί υπάρχουν, και μάλιστα ζουν και βασιλεύουν, ότι ο τόσα χρόνια απών πατέρας του είναι θεός και ότι ο καλύτερός του φίλος είναι σάτυρος. Οι αποκαλύψεις αυτές δεν θα γίνονταν αν ο Πέρσι δεν βρισκόταν σε κίνδυνο. Στον Όλυμπο, ο πατέρας των θεών έχει χάσει το σύμβολο της εξουσίας και της δύναμής του, τον κεραυνό, και κύριος ύποπτος είναι ο Πέρσι. Τέρατα αποστέλλονται απ’ τον Κάτω Κόσμο για να κλέψουν τον κεραυνό απ’ τον ‘’κλέφτη’’, στην προσπάθεια του Άδη να υπερισχύσει των αδελφών του και να κυβερνήσει τον κόσμο. Στις περιπέτειες που θα αναγκαστεί να μπει ο Πέρσι προκειμένου να σώσει την μητέρα του απ’ τον Κάτω Κόσμο, θα έχει ως συμμάχους και συνοδοιπόρους την Άναμπεθ (κόρης της Αθηνάς) και τον Γκρόβερ (σάτυρο και προστάτη του). Μετά από πολλά εμπόδια και κινδύνους, ο Πέρσι επιστρέφει τον κεραυνό στο Δία, λίγο πριν ξεσπάσει ένας πιθανός Τρίτος Παγκόσμιος, αποκαθιστώντας και πάλι την ισορροπία στον κόσμο.
Λίγα λόγια για τη ταινία
Παραγωγής 2010, διάρκειας 120 λεπτών, με πρωταγωνιστή τον τότε 18χρονο Logan Lerman (γνωστότερο για την ταινία του <<The Perks of Being a wallflower>>(2012), όπου πρωταγωνιστούσε με την Emma Watson). Δίπλα του ο Brandon T. Jackson στο ρόλο του φίλου και προστάτη Γκρόβερ και η Alexandra Daddario ως κόρη της Αθηνάς. Στο ρόλο της θεάς της σοφίας βρίσκουμε την ελληνικής καταγωγής Melina Kanakaredes, ως Χείρωνα τον Pierce Brosnan και ως Μέδουσα την Uma Thurman.
Σκηνοθεσία: Chris Columbus
Βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο, αποτελεί την πρώτη από τις 2 ταινίες με τις περιπέτειες του Πέρσι Τζάκσον που έχουν κυκλοφορήσει(η 2η με τίτλο: Percy Jackson: Sea of Monsters(Ο Πέρσι Τζάκσον και η θάλασσα των τεράτων (2013)).
Τα υπόλοιπα βιβλία:
Βιβλίο 3: Percy Jackson: The Titan’s Curse (Ο Πέρσι Τζάκσον και η οργή του Τιτάνα)
Βιβλίο 4: Percy Jackson: The Battle of the Labyrinth (O Πέρσι Τζάκσον και η μάχη του Λαβύρινθου)
Βιβλίο 5: Percy Jackson: The Last Olympian (Ο Πέρσι Τζάκσον και ο τελευταίος Ολύμπιος)
Μυθολογικά Τέρατα
Η ταινία ο Πέρσι Τζάκσον και η κλοπή της αστραπής, δεδομένου του μυθολογικού της περιεχομένου, περιέχει διάφορα πλάσματα απ’ τον κόσμο της μυθολογίας. Την εμφάνιση τους κάνουν και διάφορα μυθολογικά τέρατα που, ως επί το πλείστον, στέλνει ο Άδης στην προσπάθεια του να κλέψει απ’ το νεαρό Πέρσι την αστραπή του Δία, με σκοπό να νικήσει τ’ αδέλφια του και να ξεφύγει απ’ την κόλαση όπου τον έχουν εξορίσει.
α)Ερινύες
Πρώτη κάνει την εμφάνιση της μία Ερινύα, η οποία έχει μεταμορφωθεί σε καθηγήτρια αγγλικών προκειμένου να έχει από κοντά το νεαρό ημίθεο. Κατά την επίσκεψη στο μουσείο, η κυρία Ντόντζ απομονώνει τον Πέρσι για να του κλέψει την αστραπή. Σ’ αυτό το σημείο είναι που αποκαλύπτει την πραγματική της μορφή, ένα τέρας άσχημο, με φτερά, που θα του ξερίζωνε την καρδιά αν δεν επενέβαιναν ο καθηγητής Μπρούμερ, που στην πραγματικότητα πρόκειται για τον κένταυρο Χείρωνα, και ο φίλος του Γκρόβερ, που είναι ο σάτυρος που έχει αναλάβει την προστασία του. Υπό την απειλή του Χείρωνα να την κόψει σε κομμάτια, η Ερινύα το σκάει.
Βλέπουμε λοιπόν την Ερινύα, να λειτουργεί στις διαταγές του Άδη ενώ δε γίνεται τίποτα άλλο γνωστό για τη φύση ή τις αρμοδιότητές της. Σύμφωνα με τον Κακριδή, στην Ιλιάδα η Ίρις λέει στον Ποσειδώνα ότι οι Ερινύες παίρνουν το μέρος των μεγαλύτερων αδελφών, προτρέποντάς τον να μην τα βάζει με το Δία. Εδώ όμως βλέπουμε την Ερινύα να είναι με το μέρος του Άδη, ενσαρκώνοντας στην ουσία όλα τα αρνητικά στοιχεία (π.χ. κακία, εκδικητικότητα) που αποδίδει η αρχαία ελληνική μυθολογία σ’ αυτά τα όντα.
β)Μινώταυρος
Στη συνέχεια, και όταν πλέον ο Πέρσι αρχίζει να μαθαίνει τι συμβαίνει και ποιος πραγματικά είναι, βρίσκεται αντιμέτωπος μ’ έναν Μινώταυρο, ο οποίος έχει σταλεί για ν’ αποτρέψει τον πρωταγωνιστή να φτάσει στην κατασκήνωση των ημίθεων, όπου και θα είναι πλέον ασφαλής. Προκειμένου να προστατεύσει τη μητέρα του, πολεμά με το τέρας το οποίο και σκοτώνει τελικά με το σπασμένο του κέρατο. Ούτε γι’ αυτό το τέρας μαθαίνουμε κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο, το ανθρωποκυνηγητό που εξαπολύει όμως θυμίζει τον ανθρωποφάγο Μινώταυρο της Κρήτης.
Δοκιμασίες
Όπως είναι λογικό, την εμφάνιση τους θα κάνουν και κάποιοι γνωστότεροι ηρωικοί μύθοι, με τη διαφορά ότι ο ήρωας είναι πάντα ο Πέρσι Τζάκσον και οι τρόποι που αντιμετωπίζει τα τέρατα είναι αρκετά καινοτόμοι, προσαρμοσμένοι στην εποχή που τοποθετείται η υπόθεση. Τους γνωστούς όμως αυτούς αντιπάλους, ο Πέρσι θα τους συναντήσει στην πορεία του να βρει τα μαργαριτάρια που θα του εξασφαλίσουν την επιστροφή απ’ τον Κάτω Κόσμο, όπου θα κατέβει προς αναζήτηση της μητέρας του.
Μαθαίνει, ότι η Περσεφόνη, αφού αναγκάστηκε να παντρευτεί τον Άδη, ζει μαζί του στον Κάτω Κόσμο. Δυσαρεστημένη καθώς είναι απ’ την κατάσταση αυτή, βρήκε έναν τρόπο ώστε να έχει μυστικούς επισκέπτες: υπάρχουν μαργαριτάρια, κρυμμένα σε όλο τον κόσμο που τα λιώνεις και με κλειστά μάτια λες πού θέλεις να πας. Με αυτό τον τρόπο, η αδύνατη μέχρι τότε έξοδος απ’ την κόλαση, γίνεται εφικτή. Μάλιστα, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην κάθοδο του Ηρακλή και του Ορφέα στον Κάτω Κόσμο, ως παραδείγματα θνητών που πήγαν κ επέστρεψαν αλλά χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες, επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά την στενή σχέση της ταινίας με την αρχαία ελληνική μυθολογία.
α) Μέδουσα
Ο Πέρσι και η παρέα του, ξεκινούν για να βρουν τρία μαργαριτάρια. Το πρώτο βρίσκεται στον κήπο της θείας Μ. Οι τρεις ήρωες, ανυποψίαστοι, φτάνουν σ’ έναν κήπο με αγάλματα όπου κάποια στιγμή συνειδητοποιούν ότι πρόκειται για πετρωμένους ανθρώπους και ότι ο κήπος ανήκει στη Μέδουσα. Το γνωστό μυθολογικό τέρας εμφανίζεται σε μία μοντέρνα έκδοση καθώς φορά γυαλιά ηλίου για να καλύπτει τα θανατηφόρα μάτια της και ένα τουρμπάνι για τα μαλλιά-φίδια. Παρουσιάζεται να διηγείται η ίδια την ιστορία της όπου αναφέρει ότι ήταν όμορφη, με ‘’κατακτήσεις’’ (συμπεριλαμβανομένου και του Ποσειδώνα) και ωραία μαλλιά αλλά η Αθηνά την καταράστηκε και τη μετέτρεψε σ’ αυτό που είναι. Εξαιτίας της μοναξιάς της δημιουργεί τ’ αγάλματα. Όταν λοιπόν, η φίλη του Πέρσι βρίσκεται σε κίνδυνο, εκείνος, τιμώντας τ’ όνομά του, κοιτά την Μέδουσα απ’ την αντανάκλαση της και της κόβει το κεφάλι, το οποίο και παίρνουν μαζί τους καθώς η ιδιαιτερότητά του μπορεί να τους φανεί χρήσιμη. Αφού το καλύπτουν, παίρνουν το μαργαριτάρι που βρίσκεται στο βραχιόλι της και συνεχίζουν την αναζήτησή τους.
Η παραπάνω περιπέτεια εμφανίζει έντονες ομοιότητες με τον παραδοσιακό μύθο του Περσέα και της Μέδουσας αλλά και αρκετές διαφοροποιήσεις, προσαρμοσμένες στην σύγχρονη εποχή. Ξεκινώντας απ’ την εμφάνιση της Μέδουσας, σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, οι Γοργόνες είχαν φίδια για μαλλιά, δόντια σαν του αγριογούρουνου, χάλκινα χέρια και χρυσές φτερούγες. Παρόλο που έχουν ήδη παρουσιαστεί τέρατα στο ίδιο έργο και τη σήμερον ημέρα τα τεχνικά μέσα για την αναπαράσταση τέτοιων τεράτων είναι διαθέσιμα, η Μέδουσα παρουσιάζεται ως μια γυναίκα, ντυμένη μοντέρνα, με κατάλληλα αξεσουάρ για να καλύπτει τις ιδιαιτερότητές της. Διατηρεί μόνο τα μαλλιά-φίδια. Ακόμη, ο τρόπος που ο Πέρσι καταφέρνει να την εξουδετερώσει είναι επίσης αρκετά μοντέρνος καθώς δεν διαθέτει ασπίδα για να την κοιτάξει αλλά ένα κινητό τηλέφωνο το οποίο χρησιμοποιεί για τον ίδιο σκοπό. Παρόλο που τον έχουν ήδη εξοπλίσει με φτερωτά παπούτσια και σπαθί ( το οποίο αντικαθιστά το δρεπάνι με το οποίο ο Περσέας αποκεφάλισε τη Μέδουσα), του λείπει το μαγικό σακί με το οποίο στη μυθολογία καλύπτεται το κομμένο κεφάλι. Το ρόλο αυτό αναλαμβάνει ένα απλό φούτερ με το οποίο το τυλίγουν. Τέλος, σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, ο Περσέας έχει ως συμμάχους του τον Ερμή και την Αθηνά, οι οποίοι τον εξοπλίζουν και τον βοηθούν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην ταινία με τη διαφορά όμως ότι βοηθούν τον Πέρσι τα παιδιά των δύο αυτών θεών: η Άναμπεθ, κόρη της Αθηνάς, και σταθερή σύντροφος του στην περιπέτεια ενώ ο Λουκ, γιος του Ερμή, του παρέχει ένα ζευγάρι φτερωτά παπούτσια που έκλεψε απ’ τον πατέρα του καθώς και το χάρτη για τα μαργαριτάρια.
β) Λερναία Ύδρα
Το επόμενο μαργαριτάρι βρίσκεται στον Παρθενώνα του Νάσβιλ, σ’ ένα κόσμημα στο κεφάλι ενός πανύψηλου αγάλματος της θεάς Αθηνάς. Αφού κλείσει το μουσείο, οι τρείς ήρωες επιστρέφουν για να πάρουν το μαργαριτάρι περνώντας όσο το δυνατόν απαρατήρητοι. Αναισθητοποιούν τους καθαριστές με τη χρήση ηρεμιστικών βελών και ο Πέρσι ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει τα φτερωτά παπούτσια, τα οποία σημειωτέον είναι μάρκας all star, παίρνοντας φόρα <<με την ανάπτυξη ταχύτητας σαν τζετ σε διάδρομο απογείωσης>>. Αφού πάρει το μαργαριτάρι, διακινδυνεύοντας να πέσει απ’ το πανύψηλο άγαλμα, οι τρεις πρωταγωνιστές έρχονται αντιμέτωποι μ’ έναν άλλο πρόβλημα: ξυπνούν οι καθαριστές οι οποίοι μιλούν όλοι με μια φωνή στον Πέρσι, προφανώς υπό την επιρροή του Άδη. Όπως και προηγουμένως, του ζητούν την αστραπή. Στην απάντηση του Πέρσι ότι δεν την έχει, το δέρμα τους λιώνει και μεταμορφώνονται σ’ ένα πελώριο τέρας με 5 κεφάλια, εκ των οποίων το μεσαίο <<φτύνει>> φωτιά. Πρόκειται για τη Λερναία Ύδρα, την οποία πολεμούν με ό, τι έχουν στη διάθεσή τους. Ο Πέρσι, εξοπλισμένος με φτερωτά παπούτσια, σπαθί και ασπίδα, κόβει όλα τα κεφάλια, χωρίς να γνωρίζει όμως ότι με το κόψιμο του ενός γεννιούνται δύο στη θέση του. Μετά από πολύ κόπο, ο Πέρσι, εκμεταλλευόμενος τις ικανότητές του ως γιος του Ποσειδώνα, δοκιμάζει να πνίξει τη Λερναία Ύδρα, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τελικά, το τέρας σκοτώνεται χάρη στο κεφάλι της Μέδουσας.
Σε σύγκριση με την αρχαία ελληνική παράδοση, ο μύθος, όπως αναπαρίσταται στην ταινία, εμφανίζει τόσο ομοιότητες όσο και παρεκκλίσεις απ’ το ‘’πρωτότυπο’’. Αρχικά, η Λερναία Ύδρα αποτελούσε τον δεύτερο άθλο του Ηρακλή, κάτι που δε αναφέρεται πουθενά στην ταινία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι φαίνεται να έχει φιδίσια μορφή αλλά τα κεφάλια είναι πέντε και όχι εννιά. Επίσης, στην ταινία αναφέρεται ότι το μεσαίο κεφάλι φτύνει φωτιά ενώ η παράδοση μιλά για φωτιά που έβγαινε απ’ όλα τα κεφάλια μαζί με δηλητηριασμένη ανάσα ενώ το μεσαίο ήταν αθάνατο, λεπτομέρειες που πιθανόν δεν εξυπηρετούν την οικονομία της ταινίας, γι αυτό και παραλείπονται. Ακόμη ο τρόπος που σκοτώνεται το τέρας διαφέρει σημαντικά. Στην παράδοση, ο Ηρακλής κόβει τα κεφάλια κ καυτηριάζει την πληγή ώστε να μην στάξει το αίμα απ’ το οποίο γεννιούνταν δύο νέα κεφάλια, κάτι που δε συμβαίνει στην ταινία. Ακόμη, έθαψε το αθάνατο κεφάλι και το σκέπασε με μια βαριά πέτρα ώστε να μην μπορέσει να ξαναενωθεί με το υπόλοιπο σώμα και έσκισε το άψυχο σώμα. Τέλος, χρησιμοποίησε το δηλητήριο της για να ποτίσει τα βέλη του. Ως ανεπαίσθητη ομοιότητα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η θανάτωση του τέρατος χάρη στη βοήθεια των συντρόφων των πρωταγωνιστών: στην ταινία την ιδέα για το κεφάλι της Μέδουσας την έχει ο σάτυρος ενώ ο Ιόλαος, πιστός σύντροφος του Ηρακλή, αναλαμβάνει τον καυτηριασμό.
γ) Κρησφύγετο Λωτοφάγων
Μετά την απόκτηση και του δεύτερου μαργαριταριού, οι τρεις ήρωες, παρακολουθώντας τις ειδήσεις, βλέπουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα που εκδηλώνονται σ’ όλο τον κόσμο και συνειδητοποιούν ότι οι θεοί έχουν θυμώσει. Ξεκινούν λοιπόν για τον τρίτο και τελευταίο προορισμό τους ώστε να πάρουν το τρίτο μαργαριτάρι το οποίο και βρίσκεται στο Λας Βέγκας και πιο συγκεκριμένα στο καζίνο Λωτός.
Μπαίνοντας στο καζίνο, βλέπουμε μια κλασική εικόνα αμερικάνικου καζίνο με φαγητά, ένα αυτοκίνητο σε κλήρωση και τραπέζια για τυχερά παιχνίδια, γεμάτο κόσμο, γεγονός που καθιστά την εύρεση του μαργαριταριού ένα δύσκολο εγχείρημα. Οι σερβιτόρες τους προσφέρουν το πιάτο κατατεθέν, ένα γλυκό που ονομάζουν λωτό το οποίο και οι πρωταγωνιστές δοκιμάζουν. Συμφωνούν στο ότι είναι πολύ νόστιμο και εκεί είναι που ξεκινούν οι παρενέργειες: οι ήρωες ξεκινούν να γελούν χωρίς λόγο, αποφασίζουν να μείνουν για λίγο, παρά την αρχική τους βιασύνη, ενώ δεν θυμούνται ποια ήταν η αποστολή τους και ο σκοπός της επίσκεψής τους. Έτσι, θεωρούν ότι ο λόγος που βρέθηκαν εκεί είναι να διασκεδάζουν και μέσα σε μια ‘’χαζοχαρούμενη’’ ατμόσφαιρα αποφασίζουν να μη φύγουν ποτέ.
Αφού δέχονται περιποιήσεις και διασκεδάζουν, κάποια στιγμή, ο Πέρσι ακούει τη φωνή του πατέρα του, Ποσειδώνα, να τον αποτρέπει να φάει έναν ακόμη λωτό, εξηγώντας του ότι <<υπνωτίζει τις αισθήσεις και τους κρατά φυλακισμένους εκεί>>. Αφού συνειδητοποιεί σιγά-σιγά τι συμβαίνει και αρνείται επιπλέον κέρασμα, βρίσκει έναν νέο να παίζει φλίπερ με θέμα μια γνωστή του ταινία. Πάνω στην κουβέντα, ο Πέρσι αναφέρει ότι την είδε σε DVD, κάτι που προκαλεί απορία στο νέο που δεν γνωρίζει τι είναι το DVD. Ακόμη ο νέος χαρακτηρίζει την ταινία ως την καλύτερη της χρονιάς, γεγονός που παραξενεύει τον Πέρσι. Όταν λοιπόν ρωτά για να λυθεί η παρεξήγηση, συνειδητοποιεί ότι το παιδί μπήκε στο καζίνο το 1971. Με τη φωνή του πατέρα του να προσπαθεί να τον ‘’ξυπνήσει’’ ο Πέρσι αποφεύγει κι άλλα κεράσματα από επίμονες σερβιτόρες, κάτι που δημιουργεί υποψίες στο προσωπικό του καζίνο, που παραδόξως, γνωρίζει τ’ όνομά του. Βρίσκει τους φίλους του, προσπαθεί να τους ‘’ξυπνήσει’’ εξηγώντας τους τι συμβαίνει και τότε είναι που καταλήγουν καταδιωκόμενοι απ’ την ασφάλεια του κτηρίου. Αφού τους εξουδετερώνουν, παίρνουν το μαργαριτάρι, που βρισκόταν σε μια ρουλέτα, και το σκάνε με το ταχύτατο αυτοκίνητο που βρισκόταν σε κλήρωση.
Μετά την ξέφρενη απόδρασή τους, η στιγμή της αλήθειας δεν αργεί και η Άναμπεθ συνειδητοποιεί ότι αυτό ήταν το κρησφύγετο των Λωτοφάγων οι οποίοι προσελκύουν ανθρώπους στην παγίδα τους απ’ τ’ αρχαία χρόνια. Το αποκορύφωμα είναι όταν συνειδητοποιούν ότι βρίσκονταν στο καζίνο για 5 μέρες και ότι την επομένη τα μεσάνυχτα λήγει η προθεσμία για την επιστροφή της κλεμμένης αστραπής στο Δία.
Η τρίτη δοκιμασία που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οι ήρωες αντιστοιχεί σε μια απ’ τις περιπέτειες του θρυλικού Οδυσσέα στο δρόμο της επιστροφής προς την Ιθάκη. Ο λόγος για το νησί των Λωτοφάγων. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, οι Λωτοφάγοι ζούσαν τρώγοντας λωτούς και καθώς ήταν φιλικοί με τους ξένους, προσέφεραν και σ’ εκείνους. Όμως, η γλύκα των λωτών έκανε τους ξένους να ξεχνούν την πατρίδα και να μην θέλουν να φύγουν απ’ το νησί. Γι’ αυτό και ο Οδυσσέας αναγκάστηκε να δέσει κάτω από τους πάγκους των καραβιών κάποιους συντρόφους που είχαν υποκύψει στη γοητεία αυτή προκειμένου να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Η ομοιότητα του αντίστοιχου επεισοδίου της ταινίας με τον αρχικό μύθο είναι μεγάλη, με κάποιες ελαφριές διαφοροποιήσεις. Αρχικά, όπως επισημαίνει ο Κακριδής, η προσφορά από μέρους των Λωτοφάγων γίνεται από φιλική διάθεση αλλά δεν διευκρινίζεται στην Οδύσσεια αν το κάνουν με σκοπό να κρατήσουν για πάντα κοντά τους τους ξένους ή αν είναι απλά φιλόξενοι. Στην ταινία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Λωτοφάγοι το κάνουν με σκοπό να κρατούν εκεί τους ανθρώπους, όπως φαίνεται απ’ την καταδίωξη που ξεκινά όταν συνειδητοποιούν ότι ο Πέρσι και η παρέα του έχουν ‘’ξυπνήσει’’. Ακόμη, στην Οδύσσεια, δεν ξεκαθαρίζεται αν το γλυκό αυτό είναι άνθος ή καρπός. Στην ταινία, το γλυκό αυτό αναπαρίσταται σαν γλυκό σε σχήμα λουλουδιού, η σερβιτόρα που τους το προσφέρει το ονομάζει lotus flower και ο Ποσειδώνας όταν αποτρέπει τον Πέρσι να το φάει το αποκαλεί flower (=λουλούδι). Σίγουρα πάντως, όπως διαπιστώνει και ο Κακριδής, << η περιγραφή δίνεται σκόπιμα με τρόπο που να μας υποβάλλει την εντύπωση πως έχουμε να κάνουμε με ένα βότανο με μαγικές ιδιότητες, όταν φας τα άνθη του (ή τον καρπό του) ξεχνάς την πατρίδα σου και τους δικούς>>, στην περίπτωση της ταινίας, την αποστολή τους. Τέλος, όπως και κάθε άλλος μύθος που εμφανίζεται στην ταινία είναι αλλαγμένος και προσαρμοσμένος στα δεδομένα της εποχής οπότε και το νησί των Λωτοφάγων μετατρέπεται σ’ ένα καζίνο, μέρος που κρύβει πολλούς πειρασμούς για το σύγχρονο άνθρωπο.
Τέλος Α’ μέρους.